امشب رفته بودیم یه هیئت ، مداح می گفت : انشالله همین امسال، اربعین، کربلا باشیم...
اما از دل من خبر نداشت که قرار بود اربعین کربلا باشم و همه چیز به هم خورد...

دلم فقط کربلا می خواد... گرچه که هر لحظه حس می کنم : کل ارض کربلا .. .. .

پی نوشت:
1- بود آیا که در میکده ها بگشایند   ///   گره از کار فروبسته ی ما بگشایند ؟؟؟
2- چه خوش است حال مرغی که قفس ندیده باشد /  چه نکوتر آنکه مرغی ز قفس پریده باشد
   پر و بال ما بریدند و در قفس گشودند  /  چه رها ، چه بسته مرغی که پرش بریده باشد ...
3- همه چیز بر وفق مراد است، تنها دل ما، دل نیست...

تفال که زدم به حافظ این بیت اومد:

غلام همت آن نازنینم // که کار خیر ، بی روی و ریا کرد
خوشش باد آن نسیم صبحگاهی // که درد شب نشینان را دوا کرد

اینم زبان حال خودم که دلم خواست اینجا بنویسم:

مرا عهدی است با جانان که تا جان در بدن دارم //  هواداران کویش را، چو جان خویشتن دارم

اما این بیت های بالا ربطی به بیت پایین نداره!

میان مهربانان کی توان گفت ........................................................ که یار ما چنین گفت و چنان کرد

نمیدونم چرا اینجوری شدم... اگر از حالم بپرسید: خوب نیستم!! ........ محتاج دعام