پاییز که نزدیک می شود، به شدت هوایی می شوم...
پاییز را بسیار دوست می دارم...
یادآور خاطرات مدرسه...
یادآور خاطرات آشنایی و ازدواجمان...

پاییز، پر است از زیبایی های ناب خداوند...
هوای مطبوع و لذت بخشش، هرچند اگر کمی هم سرد باشد، برایم به شدت لذت بخش است...
باران هایش حسابی دیوانه ام می کند...
عطر نسیم هوایش، ریه هایم را مدام به تکاپوی نفس کشیدن می اندازد...
پاییز، هوایش، درخت های زردش،خنکای صبح ها و عصر هایش، باران هایش ، خاطراتش، خش خش برگ هایش، بوی ماه مهرش، بوی کیف و کتاب و مدرسه اش، هوای سردش، لباس های گرمش، .... همه و همه ، همیشه مرا عاشق ترش می کند...
هر سال از "مرداد" که عبور می کنیم، بی صبرانه منتظر "پاییز" می شوم...
راستی! جوجه رو آخر پاییز می شمارند! 


لینک مطلب پارسال در حلول پاییز

شنیدید می گویند "طرف طاقچه بالا گذاشته است" ؟!
اصولا "طاقچه بالا " به چه معنایی است؟
و اصلا کسی که قرار است طاقچه بالا بگذارد باید دقیقا چه کارهایی را انجام دهد و چه کارهایی را انجام ندهد؟
سوال بعدی اینکه می شود آیا، کسی که طاقچه را بالا گذاشته است، مدعی باشد که طرف مقابلش طاقچه را بالا گذاشته است؟
فی الواقع، چه دلایلی وجود دارد که باعث می شود طاقچه ای را بالا بگذارند؟ به عبارت دیگر، آیا می شود طاقچه ای را بی دلیل بالا قرار داد؟
و سوال اساسی اینکه : کسی که به خواب کسی نمی آید، یا کسی که در مهمانی پیش کسی نمی نشیند، یا کسی که به آدم تلفن نمی زند، یا... به راستی؛؛ طاقچه را بالا گذاشته است؟؟!!؟؟

در آخر : آیا چگونه می شود، با کسی که طاقچه بالا گذاشته است، وارد مذاکره یا ارتباط یا دوستی یا صحبت شد؟؟؟؟ آیا در این صورت به آدم نمی گویند طاقچه را پایین گذاشته ای؟؟؟...