دیشب رفتیم دیدیمش. جدای از اینکه فیلم قشنگی بود و خوب هم ساخته شده بود و همچنین به صورت ایهام و خلاصه وار کل قصه ی پنهان بعد از انتخابات را داستانی به نمایش گذاشت، اما باید بگم که قصه ، قصه ی دردناکی بود... همه ی ناراحتی های دوران ف تـ نـ ه را برایم زنده کرد. و فکرم را مشغول ساخت... این را نمی گویم تا کسانی که ندیده اند از دیدنش منصرف شوند، نه! چرا که می دانم کسی صرفا به دلیل غم انگیز بودن قصه ی فیلم از دیدنش منصرف نمی شود. گواهش اکثر فیلم هایی است که تا کنون دیده ایم.

اما در کل قصه ی فیلم، قصه ی واقعی جریانات پنهانی بود که بعد از انتخابات در حال فعالیت بودند... و چه خوب به تصویر کشیده بود  با ایهام و اشاره... همین شب بودن زمان فیلم و تاریکی، نیرو های به اصطلاح تند رو، مسئولین محافظه کار، جوانان بی اعتماد و بی گناه، و دشمن پلید ی که تا آخرین لحظه می خواست برنامه اش عملی شود... توصیه می کنم دیدن فیلم را از دست ندهید، نه به خاطر تحریمش توسط  ضد انقلاب که ضد انقلاب اگر تحریم نکند چه کند؛ و نه به خاطر مظلومیت فیلم در شورای صنفی سینما، بلکه به خاطر شخص خودتان که لحظه ای تامل کنید بر آنچه در 88 گذشت... +  +