چگونگى قیام‏ حضرت مهدى‏ علیه السلام 

وقتى ظلم و تباهى چهره عالم را سیاه و ظلمانى کرده است و آنگاه که ستمگران گستره زمین را جولانگه بدى‏ها و نامردى‏ها ساخته‏اند و مظلومان جهان، دستهاى یارى خواهى را به آسمان گشوده‏اند؛ ناگهان ندایى آسمانى، سیاهى شب را مى‏درد و در ماه خدا، رمضان، ظهور موعود بزرگ را بشارت مى‏دهد(5)، قلب‏ها به تپش مى‏افتد و چشم‏ها خیره مى‏گردد! شب پرستان، مضطرب و هراسان از طلوع صبح ایمان، در پى راه چاره‏اى هستند و منتظران مهدى‏علیه السلام از هر کسى سراغ کوى یار مى‏گیرند و براى دیدار او و حضور در زمره یاوران او سر از پا نمى‏شناسند.

در آن زمان، سفیانى که بر منطقه وسیعى مانند سوریه، اردن و فلسطین سلطه دارد سپاهى را تجهیز مى‏کند تا با امام مقابله کند. لشگر سفیانى که در مسیر مکّه به تعقیب امام پرداخته است در محلى به نام بیداء به کام زمین مى‏رود و نابود مى‏گردد.(6) پس از شهادت نفس زکیّه به فاصله کوتاهى، امام مهدى‏علیه السلام در سیماى مردى جوان در مسجدالحرام ظهور مى‏کند در حالى که پیراهن مبارک پیامبرصلى الله علیه وآله را بر تن دارد و پرچم پیامبر را به دست گرفته است. او به دیوار کعبه تکیه مى‏زند و در بین رکن و مقام سرود ظهور را زمزمه مى‏کند و پس از حمد و ثناى الهى و درود و سلام بر پیامبر و خاندان او مى‏فرماید: اى مردم ما از خداى توانا یارى مى‏طلبیم و نیز هر کس از جهانیان را که به نداى ما پاسخ دهد به یاورى مى‏خوانیم. آنگاه خود و خاندانش را معرفى مى‏کند و ندا مى‏دهد: فَاللّه اللّه فینا لاتَخْذُلُونا وَانْصُرُونا یَنْصُرْکُمُ اللّهُ تَعالى.  درباره رعایت حقوق ما، خدا را در نظر بگیرید. ما را [در میدان عدالت گسترى و ستم ستیزى‏] تنها نگذارید و یاریمان کنید که خدا شما را یارى خواهد کرد. پس از پایان گرفتن سخنان امام، آسمانیان بر زمینیان سبقت مى‏گیرند و گروه گروه فرود مى‏آیند و با امام بیعت مى‏کنند در حالى که پیشاپیش آنها فرشته وحى، جبرئیل با امام دست همراهى مى‏دهد. آنگاه 313 ستاره زمینى که از نقاط مختلف عالم به سرزمین وحى آمده‏اند بر گرد خورشید تابناک امامت حلقه زده و پیمان وفا دارى مى‏بندند و این جریان سبز جارى است تا آنکه ده هزار سرباز جان بر کف در اردوگاه امام‏علیه السلام حضور مى‏یابند و با آن فرزند پیامبرصلى الله علیه وآله بیعت مى‏کنند.(7) امام‏ علیه السلام با خیل یاوران، پرچم قیام را برافراشته و به سرعت بر مکه و اطراف آن مسلط مى‏شوند و سرزمین پیامبر را از وجود نااهلان، پاک مى‏کنند. آنگاه راهى مدینه مى‏شود تا سایه عدالت و مهر را بر آن بگستراند و سرکشان شهر را بر جاى خود بنشاند. سپس عازم عراق گشته و شهر کوفه را به عنوان مرکز حکومت جهانى برمى‏گزیند و از آنجا به مدیریّت قیام مى‏پردازد و براى دعوت جهانیان به اسلام و زندگى در پرتو قوانین قرآن و در هم کوبیدن بساط ظلم و ستم، یاران و سپاهیان نور را به نقاط مختلف عالم گسیل مى‏دارد. امام‏ علیه السلام یک به یک سنگرهاى کلیدى جهان را فتح مى‏کند زیرا که علاوه بر یارانِ وفادار و مؤمن، از امداد فرشتگان الهى نیز برخوردار است و مانند پیامبر اسلام‏صلى الله علیه وآله از لشگر رعب و وحشت مدد مى‏گیرد و خداوند توانا چنان ترسى از او و یارانش در دل‏هاىدشمنان مى‏افکند که هیچ قدرتى را توان رویارویى با آن حضرت نیست.امام باقر علیه السلام فرمود: قائم از ما به وسیله رُعب (وحشت در دل دشمنان) یارى مى‏شود.(8)

 گفتنى است یکى از نقاط جهان که به وسیله سپاه امام فتح مى‏شود بیت‏المقدس است (9) و پس از آن واقعه بسیار مبارکى اتفاق مى‏افتد که در جریان قیام و انقلاب امام مهدى سرنوشت ساز است و جبهه آن حضرت را تقویت مى‏کند و آن فرود آمدن حضرت عیسى‏ علیه السلام از آسمان است. حضرت مسیح علیه السلام که به فرموده قرآن زنده است و در آسمان‏ها به سر مى‏برد به زمین مى‏آید و پشت سر امام مهدى‏ علیه السلام به نماز مى‏ایستد و بدین وسیله فضیلت و برترى پیشواى دوازدهم شیعیان را بر خود و پیروى خود را از امام مهدى‏علیه السلام به همگان اعلام مى‏کند. پیامبر اسلام‏صلى الله علیه وآله فرمود: سوگند به آن کس که مرا به حق برانگیخت در حالى که بشارت دهنده مردمان باشم، اگر از عمر دنیا نمانده باشد مگر یک روز، خداوند آن روز را چنان طولانى مى‏کند تا فرزندم مهدى‏علیه السلام در آن قیام کند، پس از آن عیسى بن مریم‏علیه السلام فرود مى‏آید و پشت سر مهدى‏علیه السلام نماز مى‏خواند.(10) به دنبال این اقدام حضرت عیسى‏علیه السلام بسیارى از مسیحیان که جمعیت فراوانى از جهان را تشکیل مى‏دهند به آخرین ذخیره الهى و پیشواى شیعیان، ایمان مى‏آورند. گویى خداوند، عیسى‏ علیه السلام را براى چنان روزى حفظ کرده است تا چراغ هدایتى براى حق طلبان باشد.البتّه ظهور معجزات به دستِ هدایتگر حضرت مهدى‏علیه السلام و طرح مباحث فکرى براى راهنمایى بشریّت از برنامه‏هاى انقلاب بزرگ مهدوى است که راه را براى هدایت مردم باز مى‏کند. در همین راستا، امام، الواح تورات تحریف نشده - کتاب مقدس یهود - را که در نقاط خاصى از دنیا دفن شده است خارج مى‏کند(11) و یهودیان که نشانه‏هاى امامت او را در الواح مى‏بینند، به آن حضرت ایمان مى‏آورند. و پیروان ادیان دیگر نیز با مشاهده این تحول بزرگ و نیز شنیدن پیام حق امام و دیدن معجزات از آن حضرت، گروه گروه به آن حضرت مى‏پیوندند و اینگونه است که وعده حتمى پروردگار محقّق مى‏گردد و اسلام عزیز همه عالم را زیر پرچم خود مى‏گیرد. هُوَالَّذِى اَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدى‏ وَ دینِ‏الْحَقِّ لِیَظْهِرَهُ عَلَى‏الدّینِ کُلِّه وَلَوْکَرِهَ الْمُشْرِکُونَ.(12) و او خدایى است که پیامبرش را با (دلائل) هدایت و دین حق فرستاد تا (سرانجام) آن را بر همه دین‏ها غالب گرداند اگرچه کافران را خوش نیاید. با توجه به تصویرى که ترسیم شد تنها قلدران و ظالمان مى‏مانند که حاضر به تسلیم شدن در برابر حق و حقیقت نیستند و این عده در مقابل جریان غالب و اکثریت مؤمنان تاب مقاومت ندارند و با شمشیر عدالت مهدى‏علیه السلام به کیفر اعمال ننگین خود خواهند رسید و زمین و اهل آن براى همیشه از شرّ و فساد آنها ایمن خواهد شد.