یکی از دوستان * ما رو به یک بازی وبلاگی (Hot Seat = صندلی داغ) دعوت کرده است. از همین زمان رسما آمادگی خودمون رو اعلام می کنیم! و ما هم شما رو دعوت می کنیم به مقداری فضولی! (البته اگر تمایل داشته باشید،)

داستان از این قرار است که شما باید ظرف سه روز بیایید هر سئوالی دارید برای ما بنویسید و ما هم بعد از سه روز باید بیاییم به همه ی سئوالات شما جواب بدهیم! (بعنی مجبوریم جواب بدهیم دیگر )

حالا شما لطف کنید سئوال های تان را حداکثر تا روز پنج شنبه 7 مهرماه برای ما ارسال کنید!



* داستان از اینجا آب می خوره:دی 

بعد از این مدت ، بنده باید 2 نفر را به بازی دعوت کنم!

وقتی خون از بدن آدم میره(=می گیرن)، انگار بدن یه مدت قابل ملاحظه ای(=بالای 3 ساعت) زمان لازم داره تا دوباره رفرش بشه و بتونه سرپا بایسته.
خصوصا اگر این خون قرار باشه ناشتا(=12 ساعت بدون غذا و خوردنی) از آدم بره (=بگیرن).
خصوصا اگر مدت زمان ناشتا بودن از 12 ساعت به 16 ساعت تجاوز پیدا کنه و تو توی این مدت نتونی(=نباید) هیچی (=هیچی هیچی هیچی) بخوری.
خصوصا تر اگر این خون نه یک بار، نه دوبار، بلکه 4 بار در 4 نوبت متوالی (=ساعتی یک بار) از آدم بره(=بگیرن).
خصوصا تر تر ، اگر هر نوبت قرار باشه به اندازه یه سرنگ معمولی و نه کوچک، از آدم خون بره (=بگیرن).
و خصوصا ترین ، اگر جایی نشسته باشی که مدام صحنه های رقت بار جلوی چشمت اتفاق بیفتن (=مثل گرفتن خون از نوزاد و بچه های 2 تا 3-4 ساله...با صدای گریه های خودشون و مادرهاشون)

چه جسم و روح قوی ای باید پیدا کنه آدم!

_{ریز نوشت: چقدر سخته دوست داشته باشی جایی و پیش کسایی باشی، و اونها (خصوصا یه نفر خاص) دوست داشته باشن پیششون باشی و ببیننت، اما به خاطر یه دلیل کوچیک و البته سخت، مجبور باشی که از خونه تکون نخوری تا لحظه ی آخر و همچنین نتونی بری و برگردی به خاطر یه مسئله ی کوچیک دیگه... و اون زمانی که تو میتونی از خونه بیرون بیای، دیگه اون آدما اونجا نیستن و همشون رفتن خونه های خودشون، و دفعه های بعد هم قرار نیست دوباره بیان اینجا و قراره گردهمایی، خونه ی یکی دیگه شون برگزار بشه که بهرحال رفتن به خونه ی بقیه برات سخت تر از اینجاست...چقدر سخته دوست داشته باشی بری پیششون و به خاطر 2 تا مسئله کوچیک نتونی بری...}