خیلی خوب بود. از غذاها که همه  و خصوصا خودم و همسر راضی بودیم. یکی از شبها هم مهمان هایمان خوابیدند خانه ما و صبح از اینجا رفتند محل کارشان. 

خستگی داشت ولی خوبیهاش خیلی بهتر از این حرف هاست که خستگی اش به تن آدم بماند.

خدا را شکر. چند تا از دوستان متاهلمان هم (? خانوار) بچه دارند یا در شرف بچه و نمی توانند بیایند منزل ما. چند تا از دوستان هم قراره به عنوان عید دیدنی عصرانه تشریف فرمایی کنند. و البته یک یا ? خانواده هم قرار است شام در خدمتشان باشیم.

به علاوه خانواده های خودمان که هنوز نمی دانیم چه روزی دعوتشان کنیم

نکته اخلاقی: من و همسر از همان اوایل ازدواج تصمیم گرفته ایم که خیلی مهمانی بدهیم. چون برکت خانه مان زیاد می شود. و واقعا این قضیه را تجربه کرده ایم. واقعا در برکت خانه و خانواده مان چه از لحاظ اقتصادی و چه معنویات و ... شدیدا موثر است... بهر حال یک چیزی هست که مهمان شده حبیب خدا!! هرکسی به راحتی حبیب خدا نمی شود!!

حتی1  ماه بعد از عروسی مان(ماه رمضان ) ، زمانی که همسر هنوز کارش قطعی نشده بود و شدیدا مشکل اقتصادی داشتیم و از پول های پاتختی و عروسی مصرف می کردیم مهمانی دادیم  و بعد خانواده ها و بعد دوستان دیگر... و بعد از آن بود که کار همسر قطعی شد و مشکل اقتصادی مان رفته رفته حل شد و آن سال ماه رمضان برکات دیگری هم برایمان داشت...

ماه رمضان بعد هم چیزی حدود50 نفر مهمان آمدند خانه ی ما که واقعا در همه چیز خانه مان موثر بود... و ما قطعا و یقینا، هردویمان، به این نتیجه رسیده ایم که  با مهمانی دادن نه تنها ضرر نمی کنیم بلکه اول از همه سودش نصیب خودمان (میزبان) می شود!

خواندنش بی ضرر است اگر سودی نداشته باشد:

یکی بود... یکی نبود...

آشنایی با صهیونیسم