این وبلاگ تعطیـــــــــــل نشد!

خودم ناراحتم. تصمیم گیری هام کمی عجولانه است. با همسر در این رابطه حرف زدم. دوستانی هم لطف کردند (سنا و اکرم )  و به مواردی اشاره کردند که خودم کاملا بهش واقفم و معتقد! از جمله "تعطیلی وبلاگ = یکی به نفع دشمن!"

اینجور چیزها یه نکته مفید هم برای آدم داره. اونم اینکه : می فهمم کی چقدر می تونه بهم کمک کنه! و بیشتر روی کدوم یک از دوستام سرمایه گذاری کنم!!!؟ :دیییی شاید هم بگم : کی بیشتر منو دوست داره.  :دیییییییییییییی

بد نیست هر ازگاهی از این حرفها بزنم دوستان رو بسنجم   :دیییییییییییییییییییییییی

واقعا قضیه ای که مطرح کردم، دغدغه ام شده. اما به خدا توکل می کنم و ادامه میدم. هرچی هم به چیزهای بد فکر کنیم، بیشتر برامون اتفاق می افته . قبول دارید؟ هرچی به خوبیها فکر کنیم هم ....  

حالا بیاید هرچی دوست دارید بهم بگید. کتک بزنید، داد بزنید سرم. و .....
حق دارید. با احساساتتون بازی کردم شاید:دیییییییییییی

خب البته واقعا اعصابم خورد بود که پست نوشتم : تعطیل شد!

نکته اخلاقی: آدم باید انقدر روی نفسش کار کرده باشه که انقدر ضعیف نباشه و احساسات راحت بهش غلبه نکنه.

تبصره نکته اخلاقی: این نکته ای که گفتم خیلی سخته . از اونجایی که امام خمینی (ره) فرموده بودن: من 25 سال روی خودم کار کردم تا عصبانیت رو از خودم دور کردم! پس ما کجای کاریم