و خدا را شكر كه به من، اين بنده كمترين خود، بهترين همسري عطا كرد كه بديهاي بسيارم ر ا كوچك ميبيند و خوبيهاي كوچكم را بزرگ و مرا اهل آن چيز ميداند كه نيستم كه : «كم من ثناء جميل لست اهل له نشرته» و اين بهترين هديهاي است كه تو به م دادي كه هيچ چيز از جانب تو از اين خوشحالترم نميكند كه ببينم از زندگيت و از همسرت راضي هستي و هيچ عبايي ندارم كه فرياد زنم كه با تمام وجودم دوستت دارم.